بررسی اثر متقابل نانورس و جفت کننده بر خواص مکانیکی، فیزیکی و مقاومت به پوسیدگی چند سازه صنوبر-پلی پروپیلن

در این تحقیق تاثیر تغییرات درصد نانورس و سازگارکننده بر خواص مکانیکی، فیزیکی و مقاومت به پوسیدگی چندسازه صنوبر- پلی اتیلن مورد بررسی قرار گرفت.در این راستا نانو رس درچهار سطح صفر و 2، 4، 6 درصد و mapp به عنوان سازگار کننده در سه سطح صفر و 3، 6 درصد استفاده شد.علاوه بر این، پلی پروپیلن به عنوان ماتریس و آرد چوب به عنوان پرکننده (50 درصد وزنی) استفاده شد. نمونه های آزمایش با استفاده از فرایند اکستروژن بصورت گرانول ساخته شدند، سپس تخته ها با دانسیته اسمی gr/cm3 1 با استفاده از پرس گرم ساخته شدند. خواص فیزیکی ، مکانیکی و مقاومت به پوسیدگی فراورده چندسازه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بالاترین مقاومت خمشی، در سطح صفر درصد وزنی نانو رس و 6 درصد وزنی جفت کننده بدست آمد. همچنین، نتایج نشان داد که بالاترین مدول خمشی، قدرت نگهداری پیچ در سطح 2 درصد نانو و 6 درصد سازگارکننده مشاهده شد.همچنین نتایج نشان داد که جذب آب و واکشیدگی ضخامت با افزایش ذرات نانو رستا 2 درصد کاهش و در درصد های بالاتر افزایش یافت. علاوه بر این قدرت اتصال دهنده میخ و مقاومت به پوسیدگی با افزایش نانو رس کاهش یافت. در این ارتباط تاثیر افزایش سازگار کننده در بهبود خواص چندسازه مشهود بود.